۰۰۰/۰=, P>F94/5= (96،۶)F
آزمون هاسمن
۰۰۰/۰=۹۷/۳۵= (۶)= H
منبع: یافتههای پژوهش
نتایج برآورد، بیانگر اثر منفی سرمایه گذاری مستقیم خارجی بر نرخ بیکاری کشورهای
درحال توسعه با درآمد بالاست. ضریب این متغیر با تئوریهای موجود مطابقت دارد و یک درصد افزایش در سرمایه گذاری مستقیم خارجی، بیکاری در این کشورها را ۲۹/۰ درصد کاهش داده است.
با توجه به نتایج، اثر درجه باز بودن تجاری بر نرخ بیکاری منفی و معنادار است. یک درصد افزایش در درجه باز بودن تجاری کشورهای درحال توسعه با درآمد بالا، نرخ بیکاری را به میزان ۹۲/۸ درصد کاهش داده است. درجه باز بودن تجاری در کشورهای مذکور، منجربه ایجاد و افزایش محیط رقابتی، افزایش رشد اقتصادی و افزایش سطح تولید شده است که نتیجه آن ایجاد فرصتهای شغلی و کاهش بیکاری بوده است.
اثر نرخ ارز واقعی بر نرخ بیکاری، منفی و معنادار است به گونه ای که یک درصد افزایش در نرخ ارز واقعی، نرخ بیکاری را به میزان ۰۹/۰ درصد در کشورهای با درآمد بالای منتخب کاهش داده است. با افزایش نرخ ارز واقعی یعنی کاهش ارزش پول ملی، قیمت کالاهای صادراتی در مقایسه با سایر کشورها کاهش و قیمت کالاهای وارداتی افزایش مییابد. با کاهش قیمت کالاهای صادراتی ، قابلیت رقابت و میزان صادرات افزایش مییابد. در نتیجه، میزان تقاضا افزایش یافته و افزایش تولیدات در داخل کشور را موجب می شود. با افزایش تولید، تقاضا برای نیروی کار افزایش یافته و بیکاری کاهش مییابد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
رشد تولید ناخالص داخلی، اثر منفی و معناداری بر نرخ بیکاری کشورهای درحال توسعه با درآمد بالا داشته است، به گونه ای که افزایش یک درصدی این متغیر، نرخ بیکاری در این کشورها را ۰۹/۰ درصد کاهش داده است. پایینتر بودن نرخ رشد بهرهوری و نرخ رشد نیروی کار از نرخ رشد تولید ناخالص داخلی، می تواند عامل منفی بودن این ضریب و تأثیر منفی آن بر نرخ بیکاری باشد.
نرخ مشارکت نیروی کار در کشورهای با درآمد بالا، اثر مثبت و معناداری بر نرخ بیکاری داشته است به گونه ای که یک درصد افزایش در این نرخ، نرخ بیکاری را به میزان ۰۳/۱ درصد افزایش داده است. ضریب متغیر نرخ مشارکت نیروی کار در کشورهای مورد مطالعه اثری مثبت بر افزایش نرخ بیکاری داشته است. رشد سریع جمعیت و فزونی عرضه بر تقاضای نیروی کار میتوانند عواملی برای توجیه این رابطه مستقیم باشند.
شاخص بحران مالی در کشورهای درحال توسعه با درآمد بالا، اثر مثبت و معناداری بر نرخ بیکاری داشته به گونه ای که یک درصد افزایش در شاخص بحران مالی، منجر به افزایش ۸۴/۰ درصدی نرخ بیکاری شده است. علت این تأثیر مثبت را میتوان این گونه بیان کرد؛ در اثر بحران مالی جهانی، تقاضا برای کالاهای صادراتی این کشورها کاهش یافته که این کاهش تقاضا، کاهش تولید و در نتیجه کاهش تقاضای نیروی کاری را به دنبال داشته است. همچنین با بروز و تعمیق بحران مالی جهانی، علاوه بر کاهش صادرات محصولات تولیدی، صادرات مواد خام و منابع طبیعی این کشورها کاهش یافته و از آن جایی که عامل اساسی درآمدزایی و رشد اقتصادی در این کشورها محسوب می شود، کاهش رشد اقتصادی و به دنبال آن افزایش بیکاری را به همراه داشته است.
۴-۳-۲- تجزیه و تحلیل تأثیر بحران مالی بر نرخ بیکاری کشورهایی با درآمد پایین
در این بخش نیز به منظور تعیین نوع برآورد به روش داده های تلفیقی و داده های پانلی، از آزمون
F- لیمر و برای تعیین برآورد معادله به روش اثرات ثابت یا اثرات تصادفی، از آزمون هاسمن استفاده می شود. بر اساس مدل مورد استفاده و نتایج آزمون F- لیمر که نشاندهنده بزرگتر بودن F محاسبه شده از F جدول است، فرضیه صفر مبنی بر اینکه داده ها به صورت ترکیبی هستند، به نفع
فرضیه مقابل یعنی قابلیت استفاده از روش داده های پانلی رد شده است. بنابراین از روش داده های پانلی برای برآورد مدل استفاده می شود.
نتایج بدست آمده از برآورد معادله به وسیله آزمون هاسمن نیز نشان میدهد که فرضیه صفر مبنی بر اینکه باید از روش اثرات تصادفی استفاده شود، در مقابل فرضیه یک که مربوط به روش اثرات ثابت است، رد شده است. بنابراین برآورد مدل بر اساس روش اثرات ثابت صورت گرفته است.
جدول (۴-۶): نتایج برآورد معادله (۴-۲) بر مبنای اثرات ثابت
متغیرهای توضیحی
ضرایب
آماره (t)
احتمال (prob)
FDI
۱۶/۰-
۹۵/۱-
۰۵/۰
OPEN
۹۷/۷-
۰۲/۳-
۰۰۴/۰
RER
۸۴/۳-
۲۳/۰-
۸۲/۰