|
|
مدل های میدان کوئینتسنس و فانتوم انرژی تاریک معمولاً توسط معادل حالت بیان می گردد. مقداری معادل مورد نیاز است تا سیر تحول کیهان شتاب دار باشد. برای مدل استاندارد کیهان شناسی ω برابر می باشد. یکی از مدل های انرژی تاریک که اخیراً مورد توجه قرار گرفته کوئینتسنس است. یک میدان نرده ای در حال تحول که از لحاظ فضایی ناهمگن و دارای فشار منفی است. معادله حالت در این مدل در بازه می شود. هرچه مقدار ? کوچکتر باشد، منجر به مقادیر بزرگ تر شتاب در سیر تحول می گردد.[۴۵] در کنار کوئینتسنس، فانتوم به صورت لاگرانژی میدان اسکالر به همراه ترم جنبشی منفی تعریف می گردد. معادله حالت در مدل فانتوم به صورت بیان می شود. [۴۶]
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
کنش در کوئینتسنس به صورت زیر رابطه بندی می گردد: [۴۷] . برای مدل کوئینتسنس ϵ = ۱ و برای مدل فانتوم ϵ = -۱ میباشد که توسط کالدول[۱۸۸] پیشنهاد گردیده است . [۴۸] کمیت محتوای ماده تاریک جهان را نمایندگی می کند. چگالی انرژی و فشار توسط معادله حالت به هم وابسته می گردند . با احتساب ۸?G = c = ℏ =۱ ، چگالی فشار و انرژی کوئینتسنس بصورت زیر بیان می گردند: , . تحول میدان نرده ای معادل تغییرات کنش نسبت به ? خواهد بود: . مدل کوئینتوم با دو میدان نرده ای برای شروع چارچوب مدل کوئینتوم را می سازیم. این موضوع می طلبد تا دو میدان اسکالر به نام های میدان کانونی ? و میدان فانتوم ? تعریف نماییم که انرژی تاریک به ترکیب این دو نسبت داده می شود. کنش در مدل کوئینتوم بصورت زیر تعریف می گردد: [۴۹] و [۵۰] . برای این مدل، معادلات فریدمن بر اساس کمیت های زیر بیان میگردد: , . که و چگالی ، فشار و پتانسیل میدان کانونی و و کمیت های متناظر برای میدان فانتوم هستند. , . , . معادله پیوستگی برای میدان های کانونی و فانتوم بصورت زیر تعریف می گردد: . . بنابراین اکنون می توانیم معادلات تحول میدان های مدل کوئینتوم را بصورت زیر تعریف کنیم: . . روش تحلیل ما هم اکنون از روش آماری برای یافتن بهترین تطابق پارامتر های کیهانی استفاده می کنیم. [۵۱] و [۵۲] روش برای تعیین اختلاف بین مقادیر مورد انتظار و مقادیر مشاهده شده در علوم مختلف به کار می رود. [۵۳] هر چه مقدار کمتر شده و به صفر نزدیک تر گردد نشان می دهد که مقادیر بدست آمده بصورت نظری مطابقت بیشتری با مقادیر واقعی برآمده از واقعیت دارد. رابطه بصورت رابطه زیر بیان می شود: [۵۴] . که p نمانیده پارامترهای کیهانی می باشد. و مقادیر مورد انتظار و شبیه سازی تغییر سرعت می باشد. خطاهای محاسبات تغییر سرعت نیز با کمیت نشان داده می شود.[۵۵] نتایج در مدل های میدان های نرده ای ، پتانسیل به صورت پتانسیل توانی در نظر گرفته می شود: . برای مدلهای منطبق شده پارامتر های کیهانی بصورت زیر بدست آمد که مشاهده می نمایید:
|
کوئینتسنس |
|
فانتوم |
|
کوئینتوم |
تغییر سرعت نسبت به انتقال به سرخ منبع در نمودار (۵-۱) نمایش داده شده است. همچنین در این نمودار مقایسه مقادیر پیش بینی شده توسط مدل های گوناگون صورت پذیرفته است. شکل ۵-۱- تغییرات سرعت بر حسب انتقال به سرخ نمودار دوم تغییرات زمانی انتقال به سرخ را بصورت تابعی از انتقال به سرخ برای مدل استاندارد ΛCDM و مدل های میدان نرده ای، در یک بازه زمانی ?t = 10 yr نشان می دهد. همانطور که مشاهده می گردد مدل های کوئینتسنس و کوئینتوم دارای یک شکل هستند، لکن تفاوت آن ها در انتقال به سرخ های بالا خود را نشان می دهد. برای تمامی مدل های میدان نرده ای انتقال ازشتاب مثبت به منفی در انتقال به سرخ صورت می پذیرد. در حالی که این مورد برای مدل اسنتاندارد ΛCDM در انتقال به سرخ انجام می گیرد. شکل ۵-۲- تغییرات انتقال به سرخ بر حسب انتقال به سرخ همانطور که پیش تر معرفی گردید، پارامتر چگالی بصورت زیر تعریف می گردد:
- کاووسی ، محمد رضا و سقایی ، عباس ، ( روش های اندازه گیری رضایت مشتری ) ، انتشارات سبزان ، چاپ اول ، ۱۳۸۴
- ماهنامه سازمان و مدیریت ، تألیف دکتر مصطفی عسکریان ، ۱۳۷۸ شماره ۳۲، ۵۵-۶۰
- میرزا صادقی ، علیرضا (مدیریت مبتنی بر عملکرد ) ناشر وزارت بهداشت ، چاپ اول ، ۱۳۸۱ ، ۴۸
- نوری ، رمضان ، (۱۳۸۲) ، بررسی تأثیر خدمات داخلی بر کیفیت خدمات رسانی کارکنان به مشتریان (مطالعه موردی: قسمت تلفن همراه شرکت مخابرات ایران واقع در شهر تهران)، تهران: دانشگاه شهید بهشتی
- هومن، حیدر علی، (۱۳۸۴)، «مدل یابی معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار لیزرل»، انتشارات سمت.
- هیل، نایجل، (۱۳۸۵)، «اندازه گیری رضایت مشتری»، ترجمه محمد رضا اسکندری و منیره اسکندری، انتشارات رسا.
منابع انگلیسی:
- Aydin, Serkan. and Ozer, Gokhan. (2005), “The analysis of antecedents of customer loyalty in the Turkish mobile telecommunication market", European Journal of Marketing, Vol. 39, No. 7/8, pp. 910-925.
- Beerli, Asuncion., Martin, Josefa D. and Quintana, Agustin. (2004), “A model of customer loyalty in the retail banking market", European Journal of Marketing, Vol. 38, No. 1/2, pp. 253-275.
- Berry ,LL.(1995), Relationship marketing of services – growing interest, emerging perspectives, Journal of the academy of marketing science,vol 23 NO.4 , PP.236-45
- Bitner, M.J., Booms, B.H. and Tetreault, M.S. (1990), “The service encounter: diagnosing favorable and unfavorable”, Journal of Marketing, Vol. 54 No. 1, pp. 71-84.
- Bruhn, Manfred. and Grund, Michael A. (2000), “Theory, development and implementation of national customer satisfaction indices: the Swiss Index of Customer Satisfaction", Total Quality Management, Vol. 11, No. 7, pp. 1017-1028.
- Caruana,Albert. (2002), “Service Loyalty: The effects of service quality and the mediating role of customer satisfaction", European Journal of Marketing, Vol. 36, No. 7/8, pp. 811-828.
- Choudhuri, A. and Holbrook, M. (2001), “The chain of effects from brand trust and brand affect to brand performance: the role of brand loyalty”, Journal of Marketing, Vol. 65 No. 2, pp. 81-93.
- Colquitt.J.A,Scott,B.A,& Lepine , J . A. (2007) . Trust,trustworthiness,and trustproensity: A Meta-analytc test of their uniquevelationships with risk taking and job performance . Journal of Applied Psychology , 92 ,909-927
- Dimitriades, Zoe S. (2006), “Customer satisfaction, loyalty and commitment in service organizations", Management Research News, Vol. 29, No. 12, pp. 782-800.
G. Shainesh . (2012). “Effects of trustworthiness and trust on loyalty intentions Validating a parsimonious model in banking”, International Journal of Bank Marketing Vol. 30 No. 4, pp. 267-279
- Greenberg,J & Baron,R.A “Behavioer in organizations” prentic-Hall, inc , 7thed, 200.
- Guzman, M . , Rodriguez, B . & Manautou, P., The link between customer satisfaction and Employee satisfaction in Restaurant Industry, Nww.itesm.mx
- Holey, R.H., (1995), “Structural Equation Modeling: Concepts Issue and
- Hunt. SD & vitell,sj 1986, A general theory of marketing ethics , Journal of macromarketing , vol . 6 , pp.5-16
- Jabnoun, Naceur. and Hassan Al-Tamimi, A, Hussien. (2003), “Measuring perceived service quality at UAE commercial banks”, International Journal of Quality and Reliability Management, Vol.20 No.4, pp 458-472.
- Metawa , SA & AL-Mossawi,M 1998, Banking behavior of Islamic Bank customers: persopectives and implications, In ternational Journal of Bnking , vol.16,pp.299-313
- Moorman, C., Zaltman, G. and Deshpande, R. (1992), “Relationships between providers and users of market research: the dynamics of trust within and between organizations”, Journal of Marketing Research, Vol. 29, August, pp. 314-28.
- Oneill, T.A. , & Hastings , S.E. (2011) . Explainingwork place deviant behavior with more than just the Bigfive. Personality and Individual differences , 50 , 268 – ۲۷۳
- .Oliver.L Richard. (1981), “Measurement and evaluation of satisfaction processes in retail settings", Journal of Retailing, Vol. 57, No. 3, pp. 25-48 Application thousands oaks CA: sage”
- Rashid , T . , (2003) , Relation ship marketing : case stadies of personal experiences of eating out ,British food Journal, 105,10, Birmingham,UK
- Savareikiene,D. Daugirdas,L , (2009) , Forms of Expression of Employee Loyalty, availabie at:http://www.su.lt/old.su/bylos/mokslo-leidinial/soc-tyrimai/2009-16/savaveikiene.pdf.89/12/20
- Sirdeshmukh, D., Singh, J. and Sabol, B. (2002), “Consumer trust, value, and loyalty in relational exchanges”, Journal of Marketing, Vol. 66 No. 1, pp. 15-37.
- Sweeney, J.C. & Swait, J. (2008). The effects of brand credibility on customer loyalty. Journal of Retailing and Consumer Services, 15(3) , 179-193.
- Tepeci,Muatafa. (1999), “Increasing brand loyalty in the hospitality industry", Inter national Journal of Contemporary Hospitality Management, Vol. 11, No. 5, pp. 223-230.
پیوست ۱ “بسمه تعالی” پاسخگوی گرامی باسلام احتراماً به استحضار می رساند، این پرسشنامه جهت انجام یک تحقیق بازاریابی با عنوان ” بررسی رابطه بین قابلیت های اعتماد، اعتماد و قصدوفاداری در شرکت های بیمه(مورد مطالعه: شرکت های بیمه خصوصی استان گیلان)” طراحی گردیده است. از آن جا که دستیابی به نتایج صحیح و علمی، بستگی به اظهار نظرهای ارزشمند شما دارد، لذا خواهشمند است با ارائه پاسخ های دقیق به پرسش های مطرح شده، محقق را در گردآوری اطلاعات مورد نیاز یاری نمایید. لازم به ذکر است که این پرسشنامه بدون نام بوده و اطلاعات آن صرفاً جهت انجام این تحقیق به کار گرفته و کاملاً محرمانه تلقی می شود. قبلاً از همکاری صمیمانه شما در تکمیل این پرسشنامه تشکر و قدردانی می شود. معصومه رفعتی اشکیکی دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت بازرگانی گرایش بیمه دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت سوالات عمومی:
۴۰-شیرمحمدی، حمید، عامل انسانی در معضلات ترافیکی و راهکارهای کاهش تخلفات ترافیکی. اولین همایش ترافیک شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسکان. اصفهان، ۱۳۸۵. ۴۱-حق شناس، حسن و حسینی، ماریه و جمشیدی معصومه و عزیزی حمیدرضا، رابطه بین ویژگی های شخصیتی و رفتار رانندگی در شهر شیراز، مجله پژوهشی حکیم، دوره یازدهم، شماره سوم، ۱۳۸۷. ۴۲-اسماعیلی،علیرضا، ،نقش قانونها و مجازاتهای بازدارنده در کاهش حوادث رانندگی،روزنامه سلامت،۲۱ شهریور۱۳۸۹. ۴۳-روشندلی، محمدرضا، ده سال حمل و نقل جادهای از نگاه آمار، ماهنامه صنعت حمل و نقل، شماره ۲۷۰، ۱۳۸۶. ۴۴-فاجعهای به وسعت یک جنگ، روزنامه جوان، تصادفات رانندگی؛ ، ۲۳ آبان، ۱۳۸۷. ۴۵-مرکز آمار ایران, سالنامه آماری ۱۳۷۹. ۴۶- نقوی، محسن، سیمای مرگ و میر در ۱۸ استان کشور در سال ۱۳۸۰، معاونت سلامت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، ۱۳۸۲ ۴۷- نقوی، محسن، سیمای مرگ و میر در ۲۳ استان کشور، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ۱۳۸۳، صفحه ۱۲۵-۱۰۲ ۴۸-یاوری، پروین و ابدی، علیرضا و محرابی، یداله، اپیدمیولوژی علل مرگ و میر و روند تغییرات آن در سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۸۰ در ایران، مجله پژوهشی حکیم، دوره ششم، شماره سوم، ۱۳۸۲. ۴۹-راسخ، عبدالرحمان و منصوری، بهزاد، مطالعه مرگ و میر ناشی از بروز حوادث و سوانح غیر عمد در استان خوزستان در سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴، مجله علمی پزشکی قانونی، دوره ۱۴ ، شماره ۴، ۱۳۸۷. ۵۰-باقیانی مقدم، م و حلوانی، غ و احرامپوش، م، بررسی تیپ شخصیتی و وضعیت حادثه در موتور سواران حادثه دیده شهرستان یزد سال ۱۳۸۳، مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دوره شانزدهم شماره ۵١، ۱۳۸۵. ۵۱-اسماعیلی، علیرضا، فرهنگ صحیح رانندگی را بیاموزید، جام جم آنلاین، شنبه ۲۴ مهر، ۱۳۸۹. ۵۲- شومیکر،مدیولی،کم توجهی به نقش جاده در تصادفات کشور، روزنامه خراسان،شماره۱۸۵۵۰،سهشنبه۲۱آبان ۱۳۹۲ ۵۳-محمدی، فریبرز، کم توجهی به نقش جاده در تصادفات کشور،روزنامه خراسان،شماره ۱۸۵۵۰، سهشنبه۲۱آبان۱۳۹۲ ۵۴-حبیبی نوخندان، مجید، مطالعه توزیع مکانی و زمانی بارش و اثرات آن بر ایمنی حمل ونقل جاده ای در ایران، پژوهشنامه حمل و نقل، سال ششم، شماره دوم، ۱۳۸۸، صفحه ۱۹۲-۱۸۵ ۵۵-دالایی، حمیده، نقش دانش اقلیم شناسی در صنعت حمل و نقل جاده ای، ماهنامه راه ابریشم، سال پانزدهم، شماره ۱۰۹، ۱۳۸۹، صفحه۴۳-۴۰ ۵۶-شایان مهر، علیرضا، دایره المعارف تطبیقی علوم اجتماعی، انتشارات کیهان، ۱۳۷۷. ۵۷-عبدالرحمانی، رضا، نقش خانواده در آموزش فرهنگ ترافیک به فرزندان، نشریه آموزش علوم اجتماعی، شماره ۴، دوره هشتم، ۱۳۸۴. ۵۸-افروز، غلامعلی، روانشناسی رانندگی، ویژگی های شخصیت و رانندگی تهاجمی، سومین کنفرانس منطقه ای مدیریت ترافیک، ۱۳۸۵. ۵۹-روحانی، احمد، راهکارهای توسعه رفتار امن کاربران ترافیک در ایران، اولین کنفرانس بین المللی حوادث رانندگی و جاده ای، ۱۳۸۴. ۶۰-مهماندوست، مریم، هزینه های سنگین تصادفات جادهای، روزنامه رسالت، شماره ۷۷۹۸، شنبه ۳۱ فروردین، ۱۳۹۲. ۶۱-هزینه های تصادفات ترافیکی در ایران، پروژه تحقیقاتی پژوهشکده حمل و نقل، ۱۳۸۸. ۶۲-سالنامه آماری سازمان پزشکی قانونی، سالهای ۷۹-۱۳۸۸، ۱۳۸۹ ۶۳-محمدفام، ایرج و قاضی زاده، احمد، بررسی اپیدمیولوژیک حوادث رانندگی منجر به مرگ در استان تهران در سال ۱۳۷۸، مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سال ششم، شماره ۲۴، بهار، ۱۳۸۱، صفحات۴۰-۳۵. ۶۴-جلیلی قاضی زاده، مرتضی و قاسمی نوقابی، مسعود و احمدی، محمد و عطاران، حمیدرضا، بررسی تاثیر عوامل انسانی بر میزان خستگی و خواب آلودگی رانندگان وسایل نقلیه سنگین با بهره گرفتن از مدل رگرسیونی، اولین کنفرانس ملی تصادفات و سوانح جاده ای و ریلی ایران، زنجان، آذر ۱۳۸۸. ۶۵-نقوی، محسن، سیمای مرگ و میر در ۱۸ استان کشور در سال ۱۳۸۰، معاونت سلامت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، ۱۳۸۲. ۶۶-عامری، محمود، فرهنگ سازی، شروعی برای کاهش سوانح رانندگی، خبرگزاری ایرنا، ۱۶ فروردین، ۱۳۸۹. (( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
۶۷- برآورد هزینههای تصادفهای درونشهری و برونشهری در راههای ایران از ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۶، پژوهشکده حمل و نقل، ۱۳۸۷. ۶۸-آیتی، اسماعیل، هزینه تصادفات (تئوری و کاربرد)، وزارت راه و ترابری، پژوهشکده حمل و نقل، ۱۳۸۸. ۶۹-کاظمی، مجتبی و خوشبخت، میرزاعلی، باقری، سید رامتین و حسین نژاد، عزیز، مقایسه میزان هدر رفت تولید ناخالص ملی در تصادفات جاده ای، فصلنامه راهور، شماره ۲۰، ا۱۳۹۱، صفحات ۱۰۹ تا ۱۲۹. ۷۰-کاظمی، مجتبی و خوشبخت، میرزاعلی و حسن پور، شهاب، باقری، سید رامتین، تحلیل و ارزیابی نرخ سرانه های تصادفات ترافیکی ایران و جهان، سومین همایش ملی ایمنی و ترافیک، هتل المپیک، تهران، ۱۹ اردیبهشت، ۱۳۹۱، ۷۱- راهبرد ملی ایمنی راه های ایران، دبیرخانه کمیسیون ایمنی راه های کشور، دفتر مطالعات فناوری و ایمنی، وزارت راه و ترابری، ۱۳۹۰، صفحات ۱- ۷۰ . ۷۲-آیتی, اسماعیل، هزینه تصادف ترافیکی ایران، چاپ اول، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، پاییز، ۱۳۸۱. ۷۳-آیتی، اسماعیل، برآورد هزینه تصادفات ترافیکی راههای ایران و نرم افزار مربوطه، پژوهشکده حمل ونقل، ۱۳۸۳. ۷۴-رضایی، ستار و اکبری ساری، علی و عرب، محمد و قاسم پور، سامان، برآورد بار اقتصادی تصادفات جاده ای در استان تهران، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ۱۳۸۸. ۷۵-اسماعیلی،علیرضا، ،نقش قانونها و مجازاتهای بازدارنده در کاهش حوادث رانندگی،روزنامه سلامت،۲۱شهریور ۱۳۸۹. ۷۶- قربانی،علیرضا و نبویفرد،حسین و خوشحال،محمود و حسینی،حمید،هزینه های تحمیل شده بر اثر مرگ ومیر ناشی از حوادث ترافیکی (مطالعه: شهرستان سبزوار)، فصلنامه مطالعات مدیریت ترافیک،شماره ۲۰، بهار۱۳۹۰، صفحه ۵۸-۴۹. ۷۷-رضایی، آرش، جامعه شناسی وضعیت رانندگی در شهرهای ایران، سایت جوان امروز، ۹ مهر ۱۳۸۸. ۷۸-روزنامه ایران، ۵۲ هزار میلیارد تومان هزینه تصادفات جاده ای کشور، شماره ۵۵۰۵- ۱۶آبان، ۱۳۹۲، صفحه ۶. ۷۹-اسماعیلی، علیرضا، حوادث رانندگی در ایران به صورت یک مشکل جدید سلامت،خبرنامه امین نیوز،۹شهریور ۱۳۹۳. ۸۰-کریم زادگان، حسن، هزینه های خارجی حمل و نقل زمینی (شناسایی و بررسی)، پژوهشکده حمل و نقل، ۱۳۸۹. ۸۱-برآورد هزینه تصادفات ترافیکی راههای ایران و ارائه نرم افزار مربوطه، پژوهشکده حمل ونقل راه و ترابری، ۱۳۸۵. ۸۲-
تشریح کامل چارچوب پایداری توسعه مدل ارزیابی پایداری و ارائه راهکارهای پیاده سازی آن برای محاسبه پایداری
( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
بررسی شرکت های کوچک، متوسط و بزرگ و تعیین نقش متغیر تعدیل گر اندازه سازمان. ۷-۵- محدودیتهای تحقیق در زمان شروع تحقیق برای انتخاب تیم خبرگان اول، تعداد خبره اندک بود. عدم درک کافی و درست مدیران و کارشناسان از مباحث زنجیره تأمین و پایداری زنجیره تأمین که منجر به این شد که زمان زیادی صرف توجیه و آشناسازی آنها با این موضوع بشود. اطلاعات نادرست وزارت صنایع و مشکلات فراوان در دسترسی به اطلاعات شرکتها. ۸-۵- جمع بندی در این فصل بهطور اجمالی فرایند انجام تحقیق، مدل تحقیق و یافتههای تحقیق ارائه شد. در زمینه ارتباط عملکرد و پایداری زنجیره تأمین هنوز کار تحقیقاتی انجام نشده است و این تحقیق بهطور وسیع به بررسی پایداری و ابعاد آن پرداخت. همچنین صنعت فرش ماشینی انتخاب گردید زیرا توجه کمی در تحقیقات به این صنعت میشود. در این فصل به پرسشها تحقیق پاسخ داده شد و فرضیات مورد بررسی قرار گرفتن. نتایج نشان داد که مدل ارائه شده دارای برازش مناسبی است و به جزء فرضیه مربوط به تاثیر مستقیم توانمندسازها روی پایداری، سایر فرضیات مورد پذیرش قرار گرفتند. فهرست منابع: بابایی، محمدرضا.، سیداصفهانی، یرمهدی.، میرزایی، رید. (۱۳۸۶). اثرات عوامل ایجادکننده عدم اطمینان بر زنجیره تامین در صنایع فرش ماشینی کشور. ششمین کنفرانس ملی مهندسی نساجی ایران. خاکی، غلامرضا. (۱۳۸۲). روش تحقیق با رویکردی به پایان نامه نویسی . انتشارات: بازتاب. سرمد، زهره.، بازرگان، عباس.، و حجازی، الهه. (۱۳۸۱). روش های تحقیق در علوم رفتاری. تهران: نشر آگه. شفیعی نیک آبادی، محسن. (۱۳۹۰). ارائه مدلی جهت بررسی رابطه فرآیندهای مدیریت دانش بر عملکرد زنجیره تأمین. رساله دکتری. دانشگاه علامه طباطبایی. عزتی، مرتضی. (۱۳۷۶). روش تحقیق در علوم اجتماعی: کاربرد در زمینه مسایل اقتصادی. انتشارات: دانشگاه تربیت مدرس. کمیسیون استاندارد ویژگی های فرش ماشینی تک ماکوئی اکریلیک. (۱۳۷۷). ویژگی های فرش ماشینی تک ماکوئی اکریلیک، چاپ سوم، موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران. کیوی، ریمون، کامپنهود، لوک وان. (۱۳۸۱). روش تحقیق در علوم اجتماعی، ترجمه عبدالحسین نیک گهر، تهران: توتیا. مؤمنی، منصور. (۱۳۸۶). تحلیلهای آماری با بهره گرفتن از SPSS. تهران: انتشارات کتاب نو. نادری، عزتالله، مریم سیف نراقی و فرنگیس شاهپوریان. (۱۳۷۶). راهنمای عملی فراهم سازی طرح تحقیق. تهران: انتشارات بدر. نساج، احسان. (۱۳۹۲). بررسی عمومی صنعت فرش ماشینی ایران. مجله نساجی کهن، اسفند. Adetayo J.O, Sanni S.A and Ilori M.O (1999). The impact of information technology on product marketing: a case study of a multinational company in Nigeria. Technovation 19, 691–۶۹۹. Akkermans Henk, Bogerd Paul and van Doremalen Jan (2004). Travail, transparency and trust: A case study of computer-supported collaborative supply chain planning in high-tech electronics. European Journal of Operational Research 153, 445–۴۵۶ Al-Odeh, Mahmoud., & Smallwood, Jim. (2012). Sustainable Supply Chain Management: Literature Review,Trends, and Framework. International Journal of Computational Engineering & Management, Vol. 15 Issue 1 Angerhofer, B.J., Angelides M.C. (2006). A model and a performance measurement system for collaborative supply chains. Decision Support Systems, 42, 283– ۳۰۱. Azapagic, A . (2004). Developing a framework for sustainable development indicators for the mining and minerals industry. Journal of Cleaner Production 12, 639–۶ ۶۲. Azorın, Jose F. Molina, Et Al. (2009). Environmental Practices And firm Performance: An Empirical Analysis In The Spanish Hotel Industry. Journal Of Cleaner Production, 17, 516–۵۲۴ Barnett, M.L. (2007). Stakeholder Influence Capacity And The Variability Of financial Returns To Corporate Social Responsibility. Academy Of Management Review, Vol. 32 No. 3, Pp. 794-816. Barratt, M. (2004a). Understanding the meaning of collaboration i n the supply chain. Supply Chain Management : An International Journal , Vo l. 9 No. 1, pp. 30-43. Barratt, M. (2004b). Unveiling enabler s and inhibitor s of collaborative planning. International Journal of Logistics Management, Vol. 15 No. 1, pp. 73-91. Bassioni H.A, Hassan T.M and Price A.D.F (2007). Evaluation and analysis of criteria and sub-criteria of a construction excellence model. Engineering, Construction and Architectural Management Vol. 15 No. 1, pp. 21-41. Bastianoni, S., Nielsen, SN., Marchettini, N., & Jorgensen, SE. (2005). Use of thermodynamic functions for expressing some relevant aspects of sustainability. Int J Energy Res, 29: 53–۶۴. Basurko, O.C.,, Mesbahi, E. (2012). Methodology for the sustainability assessment of marine technologies. Journal of Cleaner Production, 1-10 Beach R, Webster M and Campbell K.M (2005). An evaluation of partnership development in the construction industry. International Journal of Project Management Vol. 23 No. 8, pp. 611-21. Beamon BM (1999a) .Measuring supply chain performance. International Journal of Operations & Production Management Vol. 19 No. 3, pp. 275-292. Beamon BM (1999b). Designing the green supply chain. Logistics Information Management 12(4):332–۴۲. Bebbington, J. (2007). Accounting for sustainable development performance. London: Elsevier. Bhagwat, R., & Sharma, M. K. (2007). Performance measurement of supply chain management: A balanced scorecard approach. Computers & Industrial Engineering, 53 (1), 43–۶۲. Bigliardi, Barbar., Bottani, Eleonora. (2010). Performance measurement in the food supply chain: a balanced scorecard approach. Facilities, Vol. 28 No. 5/6, pp. 249-260 Blackhurst J.V, Scheibe K.P and Johnson D.J (2008). Supplier risk assessment and monitoring for the automotive industry. International Journal of Physical Distribution & Logistics Management Vol. 38 No. 2, pp. 143-165. Bolstorff, P. (2003). Measuring the impact of supply chain performance. CLO/ Chief Logistics Of ficers, vol. 12, pp. 5– ۱۱ . Bovea, M.D., & Vidal, R. (2004). Increasing product value by integrating environmental impact, costs and customer valuation. Resources, Conservation and Recycling, 41, 133–۱۴۵. Brammer, S. And Millington, A. (2008). Does It Pay To Be Different? An Analysis Of The Relationship Between Corporate Social And financial Performance. Strategic Management Journal, Vol. 29 No. 12, Pp. 1325-1343. Brewer, P. and Speh, T. (2000). Using the balanced scorecard to measure supply chain performance. Journal of Business Logistics, Vol. 21 No. 1, pp. 75-93. Brinkerhoff J. M (2002). Assessing and improving partnership relationships and outcomes: a proposed framework. Evaluation and Program Planning Vol. 25 No. 3, pp. 215-31. Brown G.W and Khoker Z (2007). Corporate risk management and speculative motives. Journal of Risk Vol. 10 No. 2, pp. 1-30. Büyüközkan, Gülçin., dem Berkol, Çig. (2011). Designing a sustainable supply chain using an integrated analytic network: process and goal programming approach in quality function deployment. Expert Systems with Applications. In the press. Byrd T. A and Davidson N. W (2003). Examining possible antecedents of IT impact on the supply chain and its effect on firm performance. Information and Management 41, 243–۲۵۵. Byrne, B. M. (1994). Structural equation modeling with EQS and EQS/Windows: Basic concepts, applications, and programming. Sage. Calantone R.J, Cavusgil S.T and Zhao, Y (2002). Learning orientation, firm innovation capability, and firm performance. Industrial Marketing Management 31, 515–۵۲۴. Carew, A.L., Mitchell, C.A. (2008). Teaching sustainability as a contested concept: capitalizing on variation in engineering educators’ conceptions of environmental, social and economic sustainability. Journal of Cleaner Production. 16, 105-115 Carter, C.R. And Easton, P.L. (2011). Sustainable Supply Chain Management: Evolution And Future Directions. International Journal Of Physical Distribution And Logistics Management, Vol. 41 No. 1, Pp. 46-62. Carter, C.R., & Roger, D.S. (2008). A framework of sustainable supply chain management: moving toward new theory. International Journal of Physical Distribution & Logistics Management, Vol. 38 No. 5, pp. 360-387. Carter, Craig R. (2005). Purchasing Social Responsibility And firm Performance: The Key Mediating Roles Of Organizational Learning And Supplier Performance. International Journal Of Physical Distribution & Logistics Management, Vol. 35 No. 3, Pp. 177-194.
۱٫۲۰٫۲٫ سفتی بافت نرم سفتی و اسپاسم بافتهای نرم مفاصل مانند عضلات، لیگامنتها، کپسول مفصلی، غضروف و غشاء سینودیال باعث کاهش دامنه حرکتی خواهد شد. سفتی بافت نرم می تواند به واسطه بی حرکتی طولانی مفصل، آسیب اطراف مفصل و یا هر بیماری مفصلی مانند استئوآرتریت[۵۸]، آرتریت روماتوئید[۵۹]، جمود مفصلی اسپاندیلیت [۶۰] و آرتریت TB[61] اتفاق بیفتد. ۲٫۲۰٫۲٫ چسبندگی[۶۲] چسبندگی مفصل دامنه حرکتی را کاهش میدهد. فقدان تحرک پذیری مفصل منجر به کاهش انعطاف پذیری[۶۳] و قدرت[۶۴] ساختارهای اطراف مفصل خواهد شد. اگر ساختارهای مفصلی برای مدت طولانی بی حرکت باشند، دامنه حرکتی آن کاهش یافته، چسبندگی و انقباض بافتهای نرم اطراف شکل میگیرد. میزان تارهای کلاژن افزایش مییابد و خاصیت ارتجاعی بافتهای همبند و بافتهای نرم مفصل بطور قابل ملاحظهای کاهش مییابد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
۳٫۲۰٫۲٫ آسیب و التهاب اطراف مفصل هر آسیب تازه، شرایط التهابی و بیماری مفصلی مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، جمود مفصلی اسپاندیلیت، آرتریت TB و آرتریت سوریازیس(پوستی)[۶۵]، ممکن است باعث درد شدید اطراف مفصل شود. افراد ممکن است به دلیل درد، از اجرای دامنه حرکتی کامل مفصل اجتناب کنند و یا هیچ حرکتی در مفصل انجام ندهد که منجر به کاهش دامنه حرکتی فعال و غیرفعال مفصل می شود. ۴٫۲۰٫۲٫ حجم عضله افزایش حجم عضله ممکن است باعث کاهش دامنه حرکتی فعال و غیرفعال مفاصل شود. در یک فرد سالم دامنه حرکتی فلکشن آرنج بین ۱۲۵ تا ۱۳۵ درجه میباشد، در صورتی که این مقدار در یک فرد بدنساز به دلیل حجم زیاد عضله دوسر، خیلی کمتر میباشد. ۵٫۲۰٫۲٫ جنس دامنه حرکتی ممکن است براساس جنس متفاوت باشد. برای مثال، زنان بعد از ۲۵ سالگی اکستنشن و هایپرفلکشن ران و کمتر دارند، در حالیکه همین حرکات در مردان برعکس است. بطور کلی دامنه حرکتی مفاصل زنان دامنه حرکتی بیشتر از مردان میباشد. ۶٫۲۰٫۲٫ سن در نوزادان و کودکان به دلیل عدم جوش خوردن و بهم پیوستن استخوانها، میزان دامنه حرکتی بیشتر است و به تدریج، میزان دامنه حرکتی در سنین مختلف کاهش مییابد. در دوران نوجوانی در مقایسه با کودکی دامنه حرکتی کاهش مییابد. در سن پیری، دامنه حرکتی به دلیل کاهش تونیسیته[۶۶] و حجم عضلات، مجدداً افزایش مییابد. ۷٫۲۰٫۲٫ سیستم عصبی گاهی اوقات، دامنه حرکتی با تغییرات پاتولوژیکی مثل بیماری سیستم عصبی، تغییر می کند. سفتی مفاصل که منجر به اختلال نرون محرکه فوقانی (نورون محرکه فوقانی) می شود، دامنه حرکتی مفصل را کاهش میدهد و به آن مفصل بی تحرکی خواهد بخشید. اگر به دلیل اختلال هربخش از سیستم عصبی مثل مخچه، عقدههای قاعدگی، کرتکس مغز، تالاموس، هیپوتالاموس، کپسول داخلی، مغز میانی و پل مغزی، مشکلات عضلانی- اسکلتی به وجود آید منجر به کاهش و یا افزایش دامنه حرکتی میگردد. ۲۱٫۲٫ پیشینه تحقیق ۱٫۲۱٫۲٫ تحقیقات انجام شده در داخل کشور: علی رغم اهمیت مسئله سالمندی و راه رفتن تحقیقات کمی در داخل کشور انجام شده است. اصلانخانی و همکارانش (۱۳۹۱) تأثیر یک دوره تمرین در آب بر ویژگیهای تعادلی و راه رفتن مردان سالمند سالم غیرفعال را مورد بررسی قرار دادند و بر اساس نتایج آن اعمال برنامه تمرین در محیط آب بر بهبود تعادل و توانایی و استقلال راه رفتن مردان سالمند تأثیر معنی داری داشت (اصلانخانی و همکاران، ۱۳۹۱). صادقی و همکارانش (۱۳۸۸) به تأثیر تمرین استقامتی بر برخی پارامترهای کینماتیک راه رفتن سالمندان غیر فعال پرداختند که با توجه به نتایج تحقیق، تمرین استقامتی با تقویت عضلات فلکسور ران موجب افزایش دامنه حرکتی مفصل ران و به تبع آن افزایش درصد استقرار در فاز نوسان راه رفتن افراد سالمند غیر فعال می شود. در نتیجه در نظر گرفتن تمرینات استقامتی در برنامه روزانه افراد سالمند غیر فعال با هدف تقویت تعادل ایستا و افزایش تعادل پویا توصیه گردیده است (صادقی و همکاران، ۱۳۸۸). همچنین صادقی و همکارانش (۱۳۸۸) در تحقیقی به تاثیر شش هفته برنامه تمرین عملکردی بر تعادل ایستا و پویای ۳۰ مرد سالمند سالم پرداختند که نتایج بدست آمده از این تحقیق، موید نقش تمرینات عملکردی در بهبود تعادل ایستا و پویای افراد سالمند بود (صادقی و همکاران، ۱۳۸۸). صادقی و همکاران (۱۳۸۱)، کنترل تعادل و حرکت به سمت جلو در زمان راه رفتن افراد سالم و طبیعی جوان و کهنسال را مورد تحقیق قرار دادند و نشان دادند که اگر چه منحنی توانهای مکانیکی در بین افراد جوان و کهنسال، مشابهتهای زیادی داشت لیکن، تفاوت معناداری در نقاط اوج توانهای مکانیکی و انرژیهای متناظرشان در اغلب فازهای حرکتی قابل مشاهده است (صادقی، ۱۳۸۱). اکبری و همکارانش در سال ۱۳۸۴ مطالعه ای به منظور تعیین اختلالهای قدرت و دو عمل جابجایی، راه رفتن روی سطح صاف و بالا رفتن از پله، در بیماران همی پارزی و تاثیر تمرینهای تقویتی کانسنتریک عضلات اندام تحتانی مبتلا در درمان این اختلالها انجام شد. در این کار آزمایی بالینی، ۳۴ بیمار همی پارزی ثانویه به سکته مغزی از طریق نمونه گیری در دسترس، مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران به صورت تصادفی در یکی از دو گروه آزمون و کنترل قرار داده شدند. قدرت ایزومتریک هفت گروه عضلانی آنها با دینامومتر دستی و راه رفتن روی سطح صاف و بالا رفتن از پله با بهره گرفتن از آزمون دی جی آ[۶۷] قبل و بعد از ۱۲ جلسه درمان اندازه گیری شدند. گروه مورد علاوه بر تمرینهای تعادلی و عملکردی، تمرینهای تقویتی را دریافت کرد. به گروه کنترل فقط تمرینهای تعادلی و عملکردی داده شد. قدرت مجموع اندام تحتانی مبتلا در دو گروه افزایش یافت. تفاضل میانگین گروه مورد (۲۶٫ ۶) بسیار بیشتر از گروه کنترل (۴٫ ۴) بود. توانایی راه رفتن روی سطح صاف در گروه مورد %۲۴٫ ۵و کنترل %۳۹ارتقا یافت. توانایی بالا رفتن از پله در گروه مورد %۶۴ ارتقا یافت ولی در گروه کنترل افزایش فقط %۲۴٫ ۸ بود. نتایج این مطالعه از موثر بودن تمرینهای تقویتی در بهبود قدرت عضلات اندام تحتانی مبتلا و توانایی بالا رفتن از پلهها در مرحله مزمن توانبخشی بعد از سکته مغزی حمایت می کند(۵). قاسمی و همکاران وی (۱۳۸۵) بررسی مقایسه ای بین تغییرات پارامترهای کینماتیک راه رفتن با کاهش قدرت عضلانی، دامنه حرکتی و حس عمقی مفصل مچ پا در مردان سالمند پلی نروپاتی دیابتی نوع ۲ و مردان سالمند سالم انجام دادند. در این مطالعه مقطعی، ۱۱ مرد پلی نروپاتی نوع ۲ و ۱۱ مرد سالم با دامنه سنی ۵۵ تا ۶۵ سال انتخاب شدند. دو گروه از نظر سن، جنس، وزن و قد همسان شدند. دستگاه تحلیل راه رفتن، الکترو گونیومتر، دینامومتر دستی، گونیامتر و الکترو دیاگنوزیس به ترتیب برای اندازه گیری پارامترهای کینماتیک راه رفتن، حس عمقی، قدرت عضلانی، دامنه حرکتی و سرعت هدایت عصبی حسی و حرکتی به کار گرفته شدند. از نظر آماری بین دو گروه در سرعت هدایت عصبی، قدرت پلانتار فلکسیون مچ پا و سرعت راه رفتن تفاوت معنی داری حاصل شد. این مطالعه تفاوت معنی داری بین دو گروه در مورد دامنه تحرک مفصلی، حس عمقی و دیگر پارامترهای کینماتیک راه رفتن نشان ندارد (قاسمی، ۱۳۸۶). محبی و سعیدی (۱۳۸۵) در تحقیقی مؤلفه های سینماتیکی اندام تحتانی افراد چاق در راه رفتن با افراد نرمال مورد مقایسه قرار دادند. تعداد ۷ آزمودنی مرد سالم (۳ نفر چاق ۹/۳۴BMI> و ۴ نفر غیر چاق ۲۵BMI>)، با میانگین سنی ۲/۳±۶۳/۲۴ سال در این تحقیق شرکت کردند داده ها زمانی که آزمودنیها در طول یک مسیر ۶ متری با سرعت انتخابی راه میرفتند، توسط دستگاه تحلیل حرکت وایکن مدل۴۶۰ اندازه گیری و جمع آوری شد. متغیرهای اندازه گیری شده در این تحقیق شامل: زمان و طول گام و استراید، ، زمان سکون، نوسان، حمایت دو گانه، آهنگ گام برداری، بیشینه دورسی و پلانتار فلکشن مچ پا و بیشینه فلکشن زانو، میانگین سرعت گام برداری، سرعت زاویهای ساق پا، نسبت زمان نوسان به سکون بوده است. نتایج نشان داد که افراد دارای چاق بیشینه فلکشن زانو و دورسی فلکشن کمتر و پلانتار فلکشن بیشتری نسبت به افراد نرمال بودند. زمان استراید افراد چاق ۵%/۱۸ بیشتر و طول استراید ۴%/۱۷ کوتاهتر از گروه افراد نرمال بود. آهنگ گام برداری آرامتر (step/min 7/ 92. VS 4/109) و سرعت متوسط گامبرداری کمتر(%۶/۲۸) در این نشان داد (ژیا و همکاران، ۲۰۰۹+). قاسمی (۱۳۸۶) تأثیر تمرین درمانی بر روی عملکرد راه رفتن و بالانس و بهبود افسردگی در افراد مبتلا به همی پلژی سمت راست و چپ، کارآزمایی بالینی غیرتصادفی بررسی نمود. در این مطالعه از ۱۳ بیمار همی پلژی سمت راست با میانگین سنی (۴۶/۶۰) و ۱۳ بیمار همی پلژی سمت چپ با میانگین سنی (۹۲/۶۱) که از نظر سن، قد و وزن همگن شده بودند، استفاده گردید. به منظور بررسی عملکرد راه رفتن از مقیاس دی جی آ، عملکرد بالانس مقیاس برگ[۶۸] و افسردگی پرسشنامه افسردگی بک استفاده گردید که با انجام تجزیه و تحلیل بر روی داده های به دست آمده نتایج زیر بدست آمد: از نظر عملکرد راه رفتن در گروه همی پلژی سمت راست و همی پلژی سمت چپ قبل و بعد از درمان تفاوت معنی داری حاصل گردید. از نظر عملکرد بالانس در گروه همی پلژی سمت راست و همی پلژی سمت چپ قبل و بعد از درمان تفاوت معنی داری حاصل گردید. از نظر بهبود افسردگی در گروه همی پلژی سمت راست و همی پلژی سمت چپ قبل و بعد از درمان تفاوت معنی داری حاصل گردید. از نظر عملکرد راه رفتن قبل و بعد از درمان بین دو گروه تفاوت معنی داری یافت نشد. از نظر عملکرد بالانس قبل و بعد از درمان بین دو گروه تفاوت معنی داری یافت نشد. از نظر بهبود افسردگی قبل و بعد از درمان بین دو گروه تفاوت معنی داری یافت نشد (لاورسون و همکاران، ۱۹۷۹). ۲٫۲۱٫۲٫ تحقیقات انجام شده در خارج کشور لارسون[۶۹] و همکارانش (۱۹۷۹) اعلام کردند که در سالمندان میان کاهش قدرت عضلانی و سرعت حرکت همبستگی وجود دارد (لاورسون و همکاران، ۱۹۷۹). جاج[۷۰] و همکارانش (۱۹۹۳) نیز دریافتند که در سالمندان کاهش قدرت عضلانی در اندام تحتانی با افزایش خطر افتادن همراه است(جاج و همکاران، ۱۹۹۳). فاینلی و همکاران نیز در تحقیقی که ۲۳ زن سالمند در آن شرکت داشتند، دریافتند که سرعت راه رفتن در این آزمودنیها به نسبت آزمودنیهای جوانتر کاهش یافته است (فینلی و کادی، ۱۹۷۰). مورای[۷۱] و همکاران در بررسی الگوهای راه رفتن مردان سالم، گزارش کردند که در سالمندان نه تنها طول گام، بلکه ریتم راه رفتن کاهش مییابد (مورای و همکاران، ۱۹۶۴) مک رای و همکارانش، معتقدند که ضعف عضلانی در آبداکتورهای ران، اکستنسورها و فلکسورهای زانو و عضلات دورسی فلکسور مچ پا با ریسک افتادن در هنگام حرکت و راه رفتن ارتباط دارند (ماکرای و همکاران، ۱۹۹۲). وینتر و اینگ[۷۲] (۱۹۹۵) قدرت عضلات را در طی چرخه راه رفتن بر روی گروهی از سالمندان بررسی کرده و کاهش قدرت عضلانی همراه با یک غیبت طولانی در فعالیت عضلات ران در طی راه رفتن را مشاهده کردند (وینتر و همکاران، ۱۹۹۵). کریگان و همکاران[۷۳] (۱۹۹۸) اثرات سن و سرعت راه رفتن را روی برخی پارامترهای بیومکانیکی ۳۱ سالمند و بزرگسال بررسی کرده و به این نتیجه رسیدند که سن و سرعت راه رفتن اثری بر روی پارامترهایی مثل پیک اکستنشن ران، تیلت قدامی لگن و پلانتارفلکشن مچ پا ندارد، در حالیکه تولید نیروی مچ پا می تواند تحت تاثیر سرعتهای متفاوت راه رفتن قرار گیرد. فرونتا و همکارانش [۷۴](۱۹۸۸) تاثیر تمرینات قدرتی روی عملکرد عضله و میزان توده عضلانی را در ۱۲ مرد سالم بین سن ۶۰ تا ۷۲ سال مورد بررسی قرار دادند. این افراد یک برنامه تمرین به مدت دوازده هفته انجام دادند. تمرینات قدرتی موجب بزرگتر شدن عضلات شده و فیبرهای نوع یک و دو در عضله افزایش پیدا کرده و این نیز به نوبه خود موجب افزایش قدرت بدنی آنان شد (شانوی و همکاران، ۱۹۹۷). فیاتارون و همکارانش[۷۵](۱۹۹۰) یک برنامه هشت هفتهای قدرت بدنی برای افراد سالمند (با میانگین سنی ۸۷ سال) ترتیب دادند که نتایج مطالعه آنها نشان داد که قدرت بدنی آنان به میزان% ۱۷ افزایش پیدا کرده است. تمرینات شامل آن دسته از تمرینات استقامت و قدرت بود که موجب رشد بسیاری در اندازه، قدرت و تحرک عملی عضلات ساکنان یک خانه سالمندان گردید (ترسا و همکاران، ۲۰۰۴). فیشر، پندرگاست و کالکین[۷۶])۱۹۹۱) ۱۸ تمرین برای سالمندان ۶۰ تا ۹۰ ساله که دارای نواقص حرکتی بودند در نظر گرفتند. افراد شرکت کننده برنامه تمرینی ۶ هفتهای را انجام دادند. در پایان این دوره تمرینی، افزایش %۱۵ قدرت عضلات آزمودنیها مشاهده شد. بسیاری از افراد مورد آزمایش سطح فعالیت بیشتری به دست آورده بودند و از میزان وابستگی آنان به دیگران تا حد زیادی کاسته شده بود. افزایش قدرت بدنی تا چهار ماه بعد از پایان دوره تمرینات نیز در افراد مورد آزمایش دیده شد. محققان چنین نتیجه گیری کردند که یک برنامه قدرتی کوتاه مدت می تواند میزان فعالیت جسمانی فرد را افزایش دهد(مآوررانگ و همکاران، ۲۰۰۶). بریل دریمر و همکارانشان[۷۷] (۱۹۹۵) ۱۰ فرد مورد آزمایش شامل ۲ مرد و ۸ زن را انتخاب کردند که بین ۷۲ تا ۹۱ سال سن داشتند (میانگین سنی ۸۳ سال) و به بیماری آلزایمر نیز مبتلا بودند. این افراد را که همگی در مرکز بیماران ناتوانی های ذهنی نگهداری میشدند تحت برنامه تمرینات قدرتی و کششی قرار دادند. ۶ تست متفاوت برای تعیین میزان تواناییهای کاربردی آنان انجام گرفت و قدرت پاها و فعالیتهای حرکتی آنان توسط آزمایشی زمان بندی شده اندازه گیری شد و قدرت اندامهای فوقانی بدن بوسیله دستگاه پرس سینه نشسته مشخص گردید. بعد از انجام برنامه تمرینات آزمایشها مجددا تکرار شدند تا میزان تغییرات در قدرت بدنی و انعطاف پذیری میتوانند به خوبی به مبتلایان به آلزایمر داده شوند و نتایج مثبت آن نیز قابل مشاهده است. بریل، جنسن و همکاران[۷۸] (۱۹۹۸) از آزمون کنترل شدهای برای ارزیابی پیشرفت برنامه تمرین هشت هفتهای در بالا بردن کارآیی قدرت بدنی و ظرفیت فعالیتی سالمندانی که در کنار دیگر اعضای خانواده زندگی میکردند استفاده نمودند. برای تمرینات از دمبل و وزنههای مچ پا استفاده شد. آزمایشهای پرس سینه نشسته و باز کردن قدرتی پا به ترتیب افزایشی ۷/۲۳% و ۴/۱۲% را در مقایسه گروه درمانی یک (گروهی که تمرین کرده بودند) با گروه درمانی دو (گروه کنترل که تمرین نکرده بودند) نشان داد. عملکرد این گروه در تمرین صندلی زمان بندی شده، راه رفتن در مسیر شش متری و بالا رفتن از پله به ترتیب % ۶/۲۴، %۷/۱۱و %۸/۱۷ اافزایش نشان داد. در حالیکه این افزایش در گروه درمانی دوم به ترتیب %۳/۲۰، %۸/۱۳ و %۴/۱۱ بود (شجاعی، ۱۳۸۴). بریل، ماتیوز و همکاران[۷۹] (۱۹۹۸) مطالعه ای را روی ۵۱ ورزشکار و ۳۳ فرد غیر ورزشکار بین سنین ۶۷ تا ۹۷ سال انجام دادند تا میزان تاثیر برنامه قدرتی با وزنه آزاد را در بهبود قدرت بدنی و برنامه های کاری ساکنان دو خانه سالمندان تعیین نمایند. در این پژوهش نیز قبل و بعد از انجام تمرینات افراد شرکت کننده مورد آزمایش قرار گرفتند تا میزان تغییر در قدرت بدنی وعملکرد آنان مشخص شود. عملکرد کاربردی آنان (یک بار صندلی و پنج بار پیاده روی در مسیر شش متری و حفظ تعادل)، وضعیت سلامت (سلامت عمومی، الگوهای خواب، ترس از افتادن) و میزان استفاده از دارو به عنوان معیارهای پیشرفت در نظر گرفته شد. بعد از برنامه تمرینی هر دو معیار سنجش پیشرفت بسیاری در بین کسانی که تمرینات را انجام داده بودند نشان داد (لارس و همکاران، ۲۰۰۷). بریل، پروبست و همکاران[۸۰](۱۹۹۸) تاثیر برنامه تمرینات بدنسازی قدرتی را روی ظرفیت فعالیتی سالمندان مورد بررسی قرار دادند. برای تعیین میزان پیشرفت از آزمونهای قبل و بعد از تمرینات استفاده شد و یک گروه غیر اتفاقی نیز برای کنترل نتایج در نظر گرفته شد. تمرینات ورزشی توسط دمبل و وزنههای مچ پا انجام شد. شرکت کنندگان در برنامه تمرینی ۲۵ داوطلب بین ۷۳ تا ۹۴ سال بودند که در یک گروه بازنشستگان متوسط قرار داشتند. معیار اندازه گیری عملکرد (تمرین صندلی ایستاده، پیاده روی در مسیر شش متری، بالا رفتن از پله و حفظ تعادل) و همچنین قدرت گرفتن دستها نیز به عنوان معیار اندازه گیری نتایج در نظر گرفته شد. قدرت بدنی، تعادل و معیارهای کنترل عملکرد به میزان چشمگیری بهبود پیدا کرد. عملکرد آزمایشهای زمان بندی شده (صندلی ایستاده، راه رفتن در مسیر شش متری، بالا رفتن از پله و حفظ تعادل) در آزمایشهای بعد از تمرینات افزایش چشمگیری در مقایسه با آزمایشهای قبل از تمرین نشان داد. این برنامه به عنوان یک روش درمانی ارزان قیمت برای پیشرفت عملکردهای فعالیتی سالمندان مورد استفاده قرار بگیرد (بررسی کشوری سلامت سالمندان، ۱۳۷۷). سالملا و همکاران[۸۱] (۲۰۰۱) بر روی ۳۰ نفر از افرادی که در گذشته دچار حمله قلبی مزمن شده بودند. یک برنامه تمرینی ۱۰ هفتهای و سه روز در هفته شامل نرمشهای گرم کردن، تمرینات هوازی و قدرتی بر روی پایین تنه به منظور مشاهده تاثیر آن بر متغیرهای کینماتیکی و کینتیک راه رفتن توسط جمع آوری داده ها با دستگاه سینماتوگرافی و فورس پلیت انجام دادند که در نهایت افزایش در عمل دورسی فکسور و پلانتار فلکسور مچ پا و اکستنشن ران و بهبود قدرت و توان عضلانی در تولید انرژی برای راه رفتن مشاهده شد (هیوارد و استورتاسزیک، ۱۹۹۶). صادقی و همکاران[۸۲] (۲۰۰۱) در بررسی که در رابطه با عملکرد و نقش عضله ران بر روی راه رفتن دو گروه سالمند و جوان انجام دادند به این نتیجه رسیدند که شرکت کنندگان سالمند یک مرحله اتکا طولانی تر(%۳٫ ۵) و طول گام کوتاهتر (%۱۹) و یک آهنگ گام برداری کندتری (%۱۶) نسبت به شرکت کنندگان جوانتر داشتند. همچنین تفاوت قابل ملاحظهای در رابطه با اوج قدرت عضلات ران بین این دو گروه را نشان داد (رز و کمبل، ۱۹۹۴). کریگان و همکاران[۸۳] (۲۰۰۱) تاثیر یک دوره برنامه ۱۰ هفتهای، سه روز در هفته را بر راه رفتن افراد سالمند بررسی کردند. این برنامه در گروه تمرین شامل تمرینات کششی و قدرتی بر روی فلکسورهای ران و برای گروه کنترل بر روی عضلات ابداکتور شانه اجرا شد. در نهایت یک بهبود نسبی در پیک اکستنشن ران در حالت ایستا با اندازه گیری توسط گونیامتر مشاهده شد، در یک سرعت راه رفتن معمولی میزان تنش و اکستنشن ران در حالت پویا در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. نتایج مشابهی در سرعت حداکثر راه رفتن و بهبود قابل توجهی در پیک پلانتار فلکشن مچ پا و قدرت تولید نیرو مشاهده شد (ویتل، ۲۰۰۳). هرودا و همکاران[۸۴] (۲۰۰۳) پس از انجام یک دوره تمرینات در جهت کاهش سختی و مقاومت بدنی سالمندان با بهره گرفتن از آزمایش نشست و برخاست بر روی صندلی به مدت ۳۰ دقیقه نشان دادند که توان عضلانی سالمندان با کمترین حد موجود به میزان %۶۶ افزایش یافت (باغبان، ۱۳۸۷). دیبندتو و همکاران[۸۵] (۲۰۰۵) تاثیر تمرینات مداخلهای را بر کینماتیک مفاصل در راه رفتن شامل زاویه و دامنه حرکتی مفاصل بررسی کردند. اگرچه طول، آهنگ گام و سرعت راه رفتن تمایل به کاهش داشتند، زاویه مفصل ران در مراحل حیل کانتکت، تو آف، و مید سوینگ در یک سیکل راه رفتن افزایش یافت. زاویه زانو و پلانتار فلکشن مچ پا در فاز نوسان راه رفتن افزایش داشت (رزموویز و همکاران، ۲۰۰۳). اینگلوند و همکارانش[۸۶] (۲۰۰۵) تاثیر یک دوره برنامه تمرینی ترکیبی را بر چگالی استخوان و عملکرد عصبی عضلانی در ۴۸ زن سالمند با دامنه سنی ۸۷-۶۶ سال که بطور داوطلبانه در دورهای ۱۲ ماهه با دو روز تمرین در هفته و در هر جلسه ۵۰ دقیقه تمرین شامل: تمرینات قدرتی، هوازی، تعادل و ترکیبی را بررسی نموده و در پایان تغییرات قابل توجهی در چگالی استخوان افراد (%۸٫ ۴) مشاهده نمودند. همچنانکه سرعت حداکثر (%۱۱٫ ۶) و قدرت هم طول (۹٫ ۹%) در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته بود. نتیجه تحقیق نشان داد که اینگونه برنامه ها ممکن است فاکتورهای خطرساز برای سقوط و شکستگی را از طریق بهبود چگالی استخوان و قدرت عضلانی و نیز توانایی راه رفتن کاهش دهد (کرامول و همکاران، ۲۰۰۷).
|
|